3. තෙවන කොටස: වදකයන් අතර…..

දෙවන කොටස : http://sarasavisamaga.blogspot.com/2014/05/2.html


දිවා ආහාරය සඳහා  සිසු සිසුවියන් සෙමෙන් සෙමෙන් කැන්ටින් කන්ද නැග වෛද්‍ය පීට ආපන ශාලාව වෙත පැමිණෙමින් තිබුණි. ඔවුන් කන්ද නගින්නේ බිම බලාගෙනය, සන්සුන් ගමනිනි, කෑ කෝ හඬ නැත…

නවකයන් ලෙස සරසවි පැමිණි පළමු දිනයේ කවුරුත් හැසිරෙන්නේ එසේය. භය සහ චකිතය ඔවුන් ගේ මුහුණේ ඇදී තිබේ. නවක ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ගේ සරසවි ජීවිතයේ  පළමු දිවා ආහාර විවේකය මෙයයි. අද සිට උදේ වරුවේ දේශනාත් දිවා අහරින් පසු එළඹෙන ප්‍රායෝගික පන්තිත් ඔවුන්ගේ දිනචරියාව වන්නේය.

තුන් වන වසරේ දන්ත වෛද්‍ය සිසුවෙකු වූ  දේවින්ද  සිටියේ කෑම කවුන්ටර වලට ඔබ්බෙන් තිබෙනා දැල් බිත්තියට හේත්තු කර තිබුණු ඇඳි පුටුවක වාඩි වී ගෙන ය. තෙවන වසර දෙවන වාර අවසාන විභාගය අත ළඟය. දේවින්ද කැන්ටිමට පැමිණ සිටියේ පාඩම් කිරීමටය.

හීන් සබ්දයක් වත් නැති පුස්තකාලයට වඩා,  සිසුන් එහෙ මෙහෙ දඟලන, ගුවන් විදුලිය සැමවිටම නද දෙන කැන්ටිමේ හිඳ පාඩම් කිරීමට දේවින්ද කැමතිය. කම්මලේ බල්ලාට හෙන සද්දේ ගානක් නැත්තාක් මෙන්, දේවින්දට ද සද්ද බද්ද මද පාඩම් කිරීම පුරුදුය. එකම ප්‍රශ්නය වන්නේ, ඉඳ හිට කැන්ටිමට ගොඩ වන මිතුරු මිතුරියෝ පොඩි පොඩි කතා බහට සෙට් වීමය.  දෙවින්දට මිතුරු මිතුරියන් බොහෝ දෙනෙකු වූ නිසා බාධා කිරීම් ද වැඩිය .

කෑම ගැනීමට තරම් කුසගින්නක් නොවූ හෙයින් කහට කෝප්පයක් බොන්නට සිතු දේවින්ද කලින් මුදල් ගෙවා අරගෙන තිබූ ටෝකන් කෑල්ල කැන්ටිමේ තේ හදන මල්ලීට දී කහට කෝප්පයක් ලබා ගෙන නැවත ඇඳි පුටුවට පැමිණියේ ඇඟ හිරි අරිමිනි.


පළමු වසරේදී වෛද්‍ය, දන්ත වෛද්‍ය සහ පශු වෛද්‍ය පීට වලට අයත් සියලුම ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්හට කාටත් පොදු දේශනා සඳහා  උදය වරුවේද පීට  අනුව  වෙන්  වූ  ප්‍රායෝගික  ක්‍රියාකාරකම් සඳහා සවස් වරුවේද සහබාගී වීම අනිවාර්ය වන්නේය.

ඔවුන් දහවල් ආහාරය සදහා ලැබෙන කෙටි විවේකයේදී කැන්ටිම වෙත පැමිණියේද එකටමය. ඊයේ සවස සරසවි බිම පා තැබූ කොලු කෙලි රෑන බීත වී බිම බලාගෙනම පෝලිමේ යමින් සිටියේ ය.


ආයේ මොනවාද, දැන් ඉතින් උන්දැලාට කඳ හරහා හම්බුවෙයි… දේවින්දට මේ කොල්ලන් කෙල්ලන් ටික ගැන දුකය.

වසර කීපයකට පෙර නවක සිසුවෙක් ලෙසින් මෙම ආපන ශාලාවේ දීම විඳි වධ වේදනා දේවින්ද ගේ සිහියට නැගුනේය. කවුරුන් කෙසේ කීවත් නවක වධය යනු රෞද්‍ර සහ ම්ලේච්ච මානසික රෝගීන් සමූහයක් විසින් සරසවිය තුල සිදු කරන වෛර පිරිමැහිල්ලකි.

තමන්ට වඩා යමක් කමක් තියෙන, තමන්ට වඩා හොද පාසලකට ගිය, තමන්ට වඩා රූ ලස්සන ඇති, තමන්ට වඩා හොඳින් අධ්‍යාපන කටයුතු වල  යෙදෙන  සිසු සිසුවියන් ගැන උපන් නොනිමෙන ඊර්ශ්යාවෙන් වියරු වැටී ඔවුන් හට   වධ හිංසා කරන්න පාවිච්චි කරනා පහත් ක්‍රියාදාමයකි.


නවක ශිෂ්‍යයෙකුව සිටියදී අන්තිම දරුණු ලෙස නවක වධයට භාජනය වී සිටි දේවින්ද ට ඔහු ඉදිරිපිට දිග හැරීමට යන මේ අසුන්දර අසබ්ය දර්ශනය මහා ඉසරදයකි, මානසික වධයකි. දහසක් බලාපොරොත්තු හදේ පොදි බැඳගෙන සරසවි ආ මේ කොල්ලන්ට කෙල්ලන්ට මෙසේ වද දෙන්නේ මොන හිතකින් ද? මෙවුන් කල වරද කුමක් ද?


*****

දවල් කෑම විවේකයේ දී තාරුකා, සඳුනි සහ මිතුරියෝ  නැවත කැන්ටින් කන්ද නැග්ගහ. සඳුනි තාරුකාටත් සමග කෑම පාර්සලයක් ගෙදරින් ගෙනවිත් තිබුණි.

වටපිට බලමින් දැරියන් සය දෙනා දේවින්ද ළඟ තිබූ රවුම් මේසය වෙත ආවේ අඩමානයට අඩිය තබමිනි. මෙතෙක් වෙලා පාඩමේ යෙදී අපහසුවට ලක් වූ ඇඟ හිරි අරිමින් දේවින්ද බලා සිටියේ ඔහු ගේ ඇඳි පුටුවට එහායින් තුබුණු රවුම් මේසය වටා ඉඳගත් කෙලි පොඩිත්තියන් රැල දෙසය.

ලස්සන ගැහැණු ළමයි ටිකක්… ඔහුට සිතුනේය.

අනෙක් සිසු සිසුවියන් මෙන් ඔවුන් කෑම මිල දී  ගැනීමට පෝලිමේ සිටියේ නැත.

තම නිවසේ සිට පැමිණෙන සිසු සිසුවියන්ට කෑම මිලදී ගන්නට කැන්ටින් පෝලිමේ සිටිය යුතු නොවේ. මේ මහනුවර නගරයේ පාසල් වලින් සරසවි පිවිසුම් ලද බොහෝවිට තමන් ගේම නිවසේ සිට දිනපතා සරසවියට පැමිණෙන, පිළිවෙලකට අඳින පළඳින, ඉංග්‍රීසි කතා කිරීමට හැකි සාමාන්‍යයෙන් අනිකුත් පළාත් වලින් පැමිණෙන උදවියට වඩා “ඔප මට්ටම්” වූ ගැහැණු ළමයින් ය. සරසවි ව්‍යවහාරයෙන්ම කියනවා නම් “නුවර කඩේ” කට්ටියකි.


කණ්ඩායමේ අනෙකුත් සිසු සිසුවියන් මෙලෝ රහක් නැති, බොහෝවිට බල්ලන් උවත් පිළිකෙව් කරනා රස ගුණ සපිරි කැන්ටින් මුදලාලිගේ todays special වලින් කුස පුරවා ගන්නට පෝලිමේ සිටිද්දී, තමන්ගේ මවු උදෙන්ම අවදිවී, ආදරයෙන් පිස දෙන රසවත් කෑම අනුභවය සම්බන්දයෙන් පැන නැගි වරදකාරී චිත්තය නිසාදෝ නුවර දැරියන් ටික තම දවල් ආහාරය රස විඳිනා බවක් නම් දේවින්දට නොපෙනිණි.

ඒ වෙනුවට දිස්වූයේ සද්දයක් බද්දයක් නැතුව, වට පිට නොබලා, බිම බලාගෙන හැකි ඉක්මනින් කෑම කා අවසන් කිරීමට ගන්නා උත්සාහයකි.


අබග්යයකට මෙන් ඔවුන් ගේ වාසනාවගිලිහී ගිය හැඩය. …

ඉහල අහසේ කැරකි කැරකී කුඩා විහගුන් අල්ලා ගන්නා කුරුළු ගොයෙකු පරෙවි රෑනක් දෙසට පහත් වන්නා සේ, ගොදුරු සොයන්නෙකු නුවර කඩේ මේසය දෙස ඇදෙමින් සිටියේය. ඒ දේවින්ද ගේ ම කණ්ඩායමේ ම ශිෂ්‍යයෙකු වූ චානක ගමගේ නමැති ආලවකයාය!


සා මුව ගෝන ආදී සතුන් මරණ දඩයක්කරුවන් ගොදුරු පැමිණෙන තෙක් වනයේ වූ වතුර වලවල් ළඟ රැක සිටින්නේය. චානක ගමගේ සහ ඔහු වැනි අප්‍රමාන නවක වදකයන් ගේ ක්‍රමවේදය වූයේද ඊට සමාන උපක්‍රමයකි.

එනම් නවක සිසු සිසුවියන් කෑම ගැනීමට පෝලිමේ සිටිද්දී හෝ කෑම අනුභව කරත්දී දඩයම් කිරීමයි.

දේවින්ද ට අතකුත් වනාගෙනම චානක වෙනතක තිබූ පුටුවක් ඇදගෙනම නුවර කඩේ දැරියන් කෑම ගන්නා මේසයට ගොස් එහි “විධායක බලය” නිතරගයෙන්ම ලබා ගන්නවා දේවින්ද දුටුවේය.

නුවර කඩේ කෙලි පොඩිත්තියන් ගැන ඔහු ගේ සිතේ පහල වූයේ දුකකි. දැන් ඉතින් බබා හම්බ වෙන බව ඉර හඳ වගේ සිකුරුය.

දැරියෝ කොනක තිබූ ජාල කරාමයෙන් අත සෝදා ගෙන පැමිණ කෑම ගැනීමට පාර්සල විවෘත කළා පමණි. කොහෙන්දෝ සිට පැමිණි ජෙෂ්ට සිසුවෙකු පුටුවකුත් ඇද ගෙන මේසයට කඩා පාත් වූවා තාරුකා දුටුවාය.
මදැයි කොලා , අද කාලාත් ඉවරයි….. තාරුකාට සිතුනි.


හරි බරි ගා ඉඳගත් ජේස්ට සිසුවා තාරුකාලාට කටු කැවීම පටන් ගත්තේය. කටු කැවීම යනු  එක දැරියක ගේ බත් පතේ ඉතිරිවන මාළු කටු, කරපිංචා, කුරුඳු වැනි දෑ වෙනත් දැරියකට කන්නට කියා බල කිරීමය.

පාසලේදී,  පන්තියේ කෙල්ලන් සමග එක බත් පත බෙදා හදා ගෙන කා ඇති තාරුකාට එය ද එතරම් ගානක් නැත.


තාම ගොඩ, ඔහොම යං, ඔහොම යං, …..තාරුකා තමාටම කියා ගත්තාය.
 
තාරුකා කෑම ගන්නා මේසයට පැමිණ බලෙන්ම වාඩි වූ  ජෙෂ්ට සිසුවා නොනවත්වා කියවයි. කවි කියයි. ඒ මින් පෙර අසා නැති අමුතුම කුණුහරුප කවිය. තාරුකා ජෙෂ්ටයාගේ “සාහිත්‍යය” ට සවන් දුන්නේ මහත් අප්පිරියාවෙනි. මේ වගේ ලෙඩ්ඩුත් දොස්තරලා වෙන්න ඉගෙන ගන්නවද… ?? තාරකා ට අදහා ගත නොහැකිය.


තාරුකා ගේ වාරය ආවේය. ජෙෂ්ට සිසුවා දිව එලියට දමා තොල් ලෙවකා අතිශය පෞද්ගලික ශාරීරික ක්‍රියාකාරකමක් විස්තර කරන්නයි කීවේය.

මේ හිරිකිත කතා කියනා මේකා පිරිමියෙක් ද  … මෙවන් පිළිකුල්  සහගත තත්ත්වයකට කවදාවත් මූණ දී නැති කෙල්ලට කඳුළු ආවේය.
 
තාරුකාට හොඳටම වැරදී තිබුණි… අසරණ වූ කෙල්ලන්ගේ කඳුළු යනු පිළිකුල් කතා කියනා, හිරිකිත වැඩ කරනා, අමනයන් ගේ අමුර්ත පානය බව ආ දැන සිටියේ නැත.

කඳුළු දුටු ජෙෂ්ට සිසුවා ලුණු ඇඹුල් දමමින් තාරුකා ගේ එම ශාරීරික ක්‍රියාකාරකම ඔහුට සිදු වූ දෙයක් මෙන් විස්තර කරන්නට පටන් ගත්තේය..

එම විශේෂ දින වලදී  අඳින පළඳින දේවල් ගැන ලුණු ඇඹුල් ඇතිව කියන්නට පටන් ගත්තේය. අහිංසක කෙල්ලට හෝ ගා ඇඩුනේය. දුකකින් නොවේ, ගෑනු ළමයකුට මේ පිළිකුල් කතා කියන්නට තරම් පහත් ජෙෂ්ටයා ගැන වූ කේන්තියෙනි.


චානක ගමගේ ගේ මුවින් නික්මෙන සරසවි සාහිත්‍යය” යි සරසවි මැට්ටන් විසින් ” හඳුන්වනු ලබන කුණුහරුප අසා සිටීම දේවින්ද ට මහා පිළිකුලක් විය. චානක ගමගේ කෙල පෙරමින්, මහා හඬ නගමින්, දැරියන් ඉමහත් අපහසුවට ලක් වෙන අතිශය පොද්ගලික ශාරීරික ක්‍රියාකාරකම් ගැන ප්‍රශ්න නගනවා දේවින්ද බලා සිටියේ කනගාටුවෙනි. ලජ්ජාවෙන් රතු වූ  දැරියෝ භ්රාන්තියට පත්ව සිටී .


සතර වන කොටස : http://sarasavisamaga.blogspot.com/2014/05/4.html